|
مولفههای موثر بر تمایل به فرزندآوری زنان شاغل شهر تهران:
همبسته‌ها و الزامات سیاستی
|
| افسانه میرزائی، منصور شریفی*، علی پژهان |
|
|
|
چکیده: (825 مشاهده) |
همزمان با مدرنیزاسیون و تغییر در ساختار خانواده، افزایش سطح تحصیلات، شهرنشینی، مشارکت زنان در بازارکار، فرزندآوری در سالهای اخیر در بین زنان به تدریج کاهش یافته است و می‌‌‌‌‌توان انطباق فرایند انتقال جمعیت دوم در ایران خصوصاً کلان شهری مانند شهر تهران را، با تغییر در بسیاری از ارزشها، نگرشها وگرایشها به فرزندآوری به وضوح مشاهده کرد. پژوهش حاضر به شیوه پیمایشی و با هدف شناسایی مولفههای تاثیرگذار بر فرزندآوری زنان شاغل شهر تهران انجام گردیده است. داده‌‌‌‌‌ها با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته و 1065 نمونه به روش نمونه‌گیری اتفاقی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد، حدود 30 درصد از تغییرات متغیر تمایل به فرزندآوری توسط متغیرهایی چون تحصیلات، سن، تعداد فرزندان، تعداد فرزندان ایده‌‌‌‌‌ال، مولفه سازمانی و اجتماعی تبیین شده است. تحصیلات و تعداد فرزند رابطه معکوسی باتمایل به فرزندآوری دارند و همچنین به لحاظ سازمانی هرچه حمایت سازمانی بیشتر باشد، تمایل به فرزندآوری زنان شاغل افزایش خواهد داشت. بنابراین پیشنهاد می‌شود که سیاست‌‌‌‌‌های جمعیتی از برنامه‌‌‌‌‌های طولانی مدت پیروی کند و اجرای آن توسط مسوولان و مدیران سازمان با تمرکز ویژه به ارزش‌گذاری فرزندآوری و حمایت سازمانی از سازگاری نقش مادری و کارمندی زنان شاغل تضمین شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: مولفههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، جمعیتی، سازمانی، فرزندآوری، زنان شاغل |
|
|
متن کامل [PDF 363 kb]
(255 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1400/8/15 | پذیرش: 1400/8/10 | انتشار: 1400/8/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
